Stanisław Bałdyga, Barbara Sosnowska–Bałdyga | www.torun.pl

Zarówno Barbara Sosnowska-Bałdyga, jak i Stanisław Bałdyga są absolwentami toruńskiego Wydziału Sztuk Pięknych UMK, oboje też w 1970 roku uzyskali dyplomy z grafiki artystycznej w pracowni prof. Edmunda Piotrowicza i prof. Ryszarda Krzywki. Jubileuszowa wystawa tych znakomitych grafików zorganizowana w Muzeum Zamkowym w Lublinie pod bardzo trafnym tytułem Dialog (kuratorka: Anna Hałata) znajduje niejako swoją kontynuację w toruńskiej Wozowni.

Barbara Sosnowska – Bałdyga nieustannie poszukuje nowych form wypowiedzi dla swojej sztuki, nie zamyka się w jednym sposobie obrazowania ani nie ogranicza się do jednej techniki. Jak pisze Anna Hałata, traktuje ona swoją działalność graficzną jako żywy twór poddawany ciągłym transformacjom i ewolucjom. Zmiana warsztatu w poszczególnych etapach twórczości artystki znajduje odbicie w charakterze wypowiedzi artystycznej. Wczesne grafiki realizowała w technikach metalowych, a przede wszystkim w suchej igle, która doskonale podkreślała nastrojowy, liryczny charakter jej prac, by stopniowo oczyszczać je z warstwy przedstawieniowej na rzecz założeń formalnych, dla których doskonałym medium okazał się druk cyfrowy (kilka takich grafik artystki można było obejrzeć w Wozowni na tegorocznym 7 MTG Kolor w grafice. Edycja cyfrowa).

Stanisław Bałdyga jest artystą konsekwentnie realizującym swoje artystyczne zamierzenia, nieustannie doskonalącym swój warsztat związany od ponad 40 lat z techniką linorytu. "W swoich pracach ciągle poszukuję. Szukam przestrzeni, światła, formy, harmonii, rytmu, struktury. Moje działania są zarówno intuicyjne, jak i zaprogramowane, celowe. Oddziałują na mnie: przyroda, miejsce, w którym żyję, ludzie, niektóre dzieła sztuki i wszystko, co nas otacza. Proces tworzenia, od zamysłu do ostatniej kropki wyciętej w linoleum, jest żmudny, pracochłonny, ale dla mnie jest zawsze przygodą i wielką przyjemnością, jest sposobem na życie”. /S. Bałdyga/ I zapewne bliska jest artyście myśl innego wielkiego mistrza linorytu, Józefa Gielniaka, przytoczona nie bez przyczyny w jednym z katalogów: (...) Rozpoczyna się zmaganie z martwą płaszczyzną linorytu, z sobą, pragniemy, usiłujemy zamknąć w niej cząstkę życia, cząstkę prawdy o sobie i o świecie." (fragment listu J.Gielniaka do Stanisława Dawskiego).

Galeria czynna:
wtorek-piątek, godz. 11.00-18.00
sobota-niedziela, godz. 12.00-18.00