Tomasz Sobieraj, Leszek Żurek | www.torun.pl

Powidoki i Obiekty banalne. 

Wystawa przygotowana przez Krzysztofa Jureckiego ma przede wszystkim unaocznić interesujący problem, który należy do kategorii powidoku oraz techniki i estetyki montażu. Interesujące dla kuratora jest również to, że dwóch artystów w tym samym czasie w Polsce niezależnie od siebie wykonywało bardzo zbliżone pod względem formalnym prace. Dlaczego? Odpowiedzi należy szukać w tekście do katalogu, w którym Jurecki zastanawia się także nad tym problemem artystyczno-psychologicznym. 
Leszek Żurek już w cyklu Moje ogrody (2004) wykorzystywał nakładanie negatywów o symbolicznym znaczeniu odwołującym się do atmosfery dzieciństwa. W Po-widokach (2011), z jednej strony, świadomie sięga do koncepcji Władysława Strzemińskiego, ale z drugiej jest przede wszystkim przedstawieniem miejsc ważnych, a nawet archetypowych naznaczonych melancholijnym znamieniem i przemijalnością. (…) Koncepcja powidoku ma duże możliwości rozwoju w fotografii, o czym zaświadczają prace Żurka, Sobieraja czy pokazywane kilka lat wcześniej w Galerii Wozownia prace Grzegorza Zygiera.

W bardzo podobnej koncepcji uzyskał poetyckie fotografie Tomasz Sobieraja. Jego cykl Obiekty banalne (2011) nie ma określonego początku, nie ma też rozwijającej się narracji i spektakularnego zakończenia. Każda praca, oparta na wielokrotnej ekspozycji materiału negatywowego, jest poszukiwaniem symbolicznym, które z chaosu przypadku ma wydobywać czy podnieść do miana wartości tytułowe „obiekty banalne”. Jest to trochę metoda podobna do tej, jaką stosował Marcel Duchamp, ale użyta w zupełnie inny sposób i w innym celu – pokazania, że potencjalnie wszystko godne jest poezji / fotografii i od mocy twórczej zależeć będzie czy to się powiedzie, czy nie. Jest to również opowieść melancholijna, a nawet katastroficzna, korespondująca z filozoficznymi poglądami Witkacego.
Ekspozycja będzie też refleksją na temat przekroczenia granic konwencjonalnej fotografii, na rzecz poszukiwania jej alternatywnych wobec obrazu cyfrowego rozwiązań i przede wszystkim odnalezienia jej poetyckiej wyobraźni, która w przypadku Sobieraja i Żurka jest najważniejsza. (informacje z tekstu kuratora)

Galeria czynna:
wtorek, godz. 12.00–20.00 - wstęp wolny
środa-piątek, godz. 11.00–18.00
sobota, godz. 12.00-18.00
niedziela, godz. 12.00–18.00 – wstęp wolny